teacher

MAANDAG 9 FEBRUARI
We kunnen het niet voorkomen, de piep, piepkleine beestjes (miertjes) elke morgen op de aanrecht.
We zijn eraan gewend geraakt om eerst de tafel te poesen voordat we gaan eten.
Maar nu we ze ook in de koelkast zien lopen, nu vinden we het toch wel een probleempje worden.
We poetsen alles grondig en strooien dan ook wat zout in de koelkast. Laten we hopen dat ze nu weg blijven en dat we daar nog wel etenswaar “dier-vrij” weg kunnen zetten.
Wat ook niet leuk is, is dat ik gisteren mijn kroon verloren ben. Nou ja niet echt verloren, ik vond mijn tand terug tussen het heerlijke eten wat Michelle gekookt had. Tot nu toe geen last maar mocht ik pijntjes gaan voelen zal ik toch op zoek moeten naar een vertrouwde Oegandese tandarts.
Deze morgen ga ik les geven aan kinderen die extra begeleiding nodig hebben. “Teacher Helma” klinkt goed he? Als ik in de klas van Tracy kom hoor ik Mercy hard huilen. Ze heeft een brace om haar been en daardoor is er een wondje ontstaan. Aunty Tracy weet er niet zo goed raad mee, dus loop ik met Mercy naar Suzan om raad te vragen. Ze mag de brace uitdoen en na een paar dagen nog eens proberen, met sok. Ik smeer wat rescue-cream op het wondje, is een wondermiddel en hoop dat het snel beter gaat. Dan ga ik met Mercy en Nicolas de klas uit en geef hen, uit een oefenschrift, schrijfoefeningen. Nicolas is erg leergierig en is zo klaar maar Mercy heeft echt begeleiding nodig, ze heeft geen concentratievermogen en ziet en hoort alles om zich heen. Ik vind het heerlijk om hen te helpen maar krijg de oefeningen met Mercy niet binnen afgesproken tijd af.
Tijdens de pauze speel ik met de kinderen een balspel. Michelle is fysio oefeningen aan het geven aan Jeremy. Jemery is lichamelijk en verstandelijk beperkt. Hij wandelt met Michelle over het terrein en leert zo op- en afstappen van verhogingen.
Na de pauze gaan de kinderen bij Tracy in de klas een kleurplaat van een bloem kleuren om zo de kleuren te leren aan de kinderen. Daarna ga ik met Mercy haar oefeningen afmaken. Na het kleuren heeft ze er weer wat meer zin in. Inmiddels is het 11.30 en begin ik een patroon uit te raderen voor het schooluniform van Kawa. Helaas heb ik geen goed patroongevondenen moet ik nu een kindermaat, groter gaan maken.
Remco en Joanne zijn ook naar HSH gekomen en ze vinden het geweldig hoe wij de Day care opgepimpt hebben. Leuk om te horen. Ik vraag of Remco verstand heeft van computers want ik kan wel mail ontvangen , maar niet beantwoorden. Daar ben ik een tijdje geleden achter gekomen omdat ik mail verstuurd had en maar geen antwoord kreeg. Dus lieve mensen, als jullie via de mail niks van me horen, ligt dat niet aan mij, maar aan mijn computer. Balen maar het is niet anders.
Na onze Polenta met bruine bonen nemen Michelle en ik altijd een klein half uurtje voor onszelf.
Michelle sluit vaak haar oogjes even en ik duik achter mijn peeceetje. Zo gaat dat meestal. Maar helaas er is geen power vandaag en mijn PC is niet opgeladen.
Momentje voor mezelf = Nescafe voor mezelf. Lekker!
De groep gaat weer wandelen maar deze keer ga ik niet mee. Ik ga naar de Sewing room om te werken aan het schooluniform van Kawa. En omdat ik geen goed patroon heb besluit ik om het eerst uit een “proeflap”te maken. Maar zo eenvoudig is dat niet, ik heb mezelf overschat. Als ik na uren werk het resultaat zie ben ik echt helemaal niet tevreden. Ik baal hier ontzettend van. Heel de middag gewerkt en weer helemaal terug bij af. Mopperend ga ik op zoek naar een ander patroon in de maat van Kawa. Had ik maar een goed patroon gehad, dan hing de jurk nu waarschijnlijk te pronken bij Kawa op haar kamer. Maar inmiddels is het eten klaar, 18.00uur geweest en stoppen Michelle en ik met ons werk.
Als we, met ons bordje eten, buiten op ons bankje zitten komen er ook kinderen uit school die stoppen en blijven kletsen. Het groepje wordt steeds groter en ook gezelliger.
Kawa vraagt naar haar jurk, David naar zijn superman pak. Roos, onze kok, gaat naar huis en wenst ons een fijne avond. De temperatuur om buiten te zitten is zalig, maar volgens de kinderen gaat het vannacht regenen. We zullen zien.
Vanwege de muggen sluiten we ons deurtje en zitten een uurtje later “gewassen en gestreken” binnen op ons bankje. Onze body-gard komt weer even een praatje maken. En ik voel me dan echt een aapje in de kooi. Wij in het hokje en hij staat achter het gaas naar ons te kijken.
Helaas hebben we overdag pas later power (stroom) gehad en dat houdt in dat de koelkast dan ook uitvalt. Gevolg: een lauwe “cappuccino” vanavond.
Michelle is op internet aan het uitzoeken waar we het weekend naar toe kunnen gaan.
We willen een keer dansen, zingen en lol maken. Waarschijnlijk overnachten we dan in Jinja.
En we gaan een “vuurplek” maken van de stukken stenen die over zijn van de stal. Zodat we in de avonden buiten bij een vuurtje kunnen zitten. Dat houdt de muggen op afstand en….we hebben toestemming van Zenon gekregen.
Ook de avonden vliegen voorbij, voor we er erg in hebben is het alweer 24.00 uur. Veel te laat want morgen moeten we vroeg uit de veren. 7.30 beginnen!